#45.2 De Rattenkeuring - Nijmegen

Vandaag ging ik met mijn kleine klauteraartjes naar een rattenkeuring bij een rattery in Nijmegen. Het was geen medische keuring, maar er werd vooral gekeken naar uiterlijke kenmerken en gedrag (het is vergelijkbaar met een soort hondenshow). Toch was ik wel erg nieuwsgierig hoe mijn knapperds ervoor stonden. Ik was bijvoorbeeld erg benieuwd naar wat plekjes op hun vacht en of ze goed zaten met hun gewicht in combinatie met hun bouw (er is niet echt een ratten-BMI te vinden, helaas).

De NS had al de hele week problemen vanwege het weer, vandaar dat we lekker de auto gescoord hadden en onderweg gingen. Mijn kleine schatjes tellen ook gewoon mee als gezelschap, zo naast me. (Jaja, arme ventjes in die roze duna. Ik kon helaas de kleur niet kiezen)

Toen ik bij de rattery aankwam, na ruim een uur in de auto gezeten te hebben met beide handen aan het stuur geklemd vanwege de windstoten, was ik de tweede aanwezige. Al snel kwamen er echter meer mensen binnen en toen we begonnen, waren er 35 ratten aanwezig om gekeurd te worden.

De andere rattenmama's waren erover verbaasd dat mijn kleintjes broertjes zijn, omdat ze er alle drie zo anders uitzien. Waldo is blijkbaar erg klein voor een mannetje van 1,5 jaar. De keurmeester verwacht zelfs dat hij vroeger ziek is geweest en daardoor minder goed gegroeid is. Wuppert is blijkbaar net als Willy een mislukte Japanner (al is dat op één streepje bij zijn staartaanzet na niet te zien). Hun gedrag was heel goed. Waldo was wat onrustig, maar ze zijn erg lief. Dat wist ik natuurlijk al een tijdje.. 

Hoewel ik van ze allemaal even veel houd en ik ze alle drie super lief, knap, slim en schattig vind, stal Willy daar toch wel de show. Iedereen vond hem mooi en lief. Ook de keurmeester was aardig onder de indruk! Hij had dan ook de derde plaats gewonnen van alle 35 ratten! En dat voor een ratje dat "niet eens speciaal gefokt" is! Mijn liefje... 

Even poseren voor de foto.

Hier is mijn knapperd lekker bij de keurmeester op haar schouder aan het ploppen.

En hij had ook nog eens een mooie prijs gewonnen!!
Tamme kastanjes, walnoten, een klein voerzakje en voor mama een mooie sleutelhanger!





Het was een lange reis weer terug. We vertrokken rond een uur of half zes weer. Blijkbaar was het toen nog nèt aan licht, want voor we het wisten was het pikkedonker en reden we door een regen/hagel/wind/onweersbui heen!  En moesten we nog helemaal naar Almere ook om de auto terug te brengen! Daar hebben we even lekker uitgerust bij mijn ouders. Lekker geknuffeld, kusjes gegeven, de prijs geshowd en de monsters hebben heerlijk geslapen. Om tien uur gingen we met mijn vader mee, die ons naar huis toe bracht en toen kwam de dag alweer ten einde..